Wordless Wednesday : Sejuk...

mata memandang...

sumber: G+

Dikejar Makcik Dengan Parang Tajam

Kejadian berlaku semasa saya dalam perjalanan balik ke kampung. Di pertengahan jalan saya ternampak buah yang masak ranum di sebuah kebun. Ntahlah siapa punya kebun. Berhentilah saya sekejap tengok buah tu. Buah yang tidak peranah saya lihat.

"Buah apa ni?..Macam anggur tapi kalernya putih susu. Fuh!..nampak macam sedap...."

Toleh kiri...toleh kanan. Nak minta kebenaran tapi tiada orang. "Ahh! panjat ja lah".. Segera saya panjat pokok buah itu. Petik setangkai..Pluck!..Cepat-cepat saya turun dari pokok itu dan masuk kereta. Saya makan sebiji. Aduh!!..memang sedap macam yang saya bayangkan. Rasanya manis berair. Lemak-lemak bersusu. Tak tau macam mana menggambarkannya. Belum pernah saya merasa buah ini. Sedaaapppp sangaaattt...

Sedang saya syeok-syeok menikmati keenakkan buah itu, dari jauh nampak sepasang suami isteri menuju ke pokok yang baru saja saya panjat tadi. Kelihatan wajah mereka yang gembira bertukar menjadi terkejut..marah..sedih.. Sayup-sayup suara mereka kedengaran..

"SIAPA AMBIL BUAH KITA???..."

Saya berhenti makan. Si makcik memandang ke arah saya. Mukanya garang. Mata menyala-nyala... Argghhh!!! Dengan parang tajam mengkilat ditangan, si makcik datang ke arah saya dan berkata...

"SIAPA AMBIL BUAH KAMI!!!..KAMU..???.."

Bergegar lutut ini bila tengok parang tajam ditangan wanita berumur itu. Sudahlah tajam, panjang pula tu. Nada suara pun boleh buat jantung tercabut. Mahu berkata-kata pun tidak jadi. Tangan terangkat macam mahu menetak. Apalagi, saya pun segera keluar dari kereta dan cabut larii!..

Si  makcik mengejar. Saya lari laju. Si makcik kejar lagi laju. Saya pecut 100 meter tapi si makcik lagi laju memecut dan berjaya menangkap saya. Parang tajam berada dileher saya. Lutut saya semakin kuat bergegar. Mata terbeliak tengok parang berada di leher. Sekali tarik kompem mengalir darah merah segar.

Makcik tu mahu KELAR leher saya..Tapi, tidak sempat sebab saya telah pun terbangun dari tidur. Haduh...mimpi rupanya. Ini lah pertama kali saya bermimpi dikejar dengan parang tajam. Lama juga terduduk sambil bayangkan kalau betul-betul berlaku..hehe..